Dank zij de opname van de bodemkaart (1947-1953) kon een nieuw inzicht in de jongste geologische geschiedenis van de Belgische Zeepolders verkregen worden. Het hoofdfeit van de genese der Zeepolders is de zgn. Duinkerkiaanse transgressie, waarin drie fazen onderscheiden worden: de Duinkerken 1-transgressie (2de eeuw v. J.C. -1ste eeuw n. J.C.), de Duinkerken 2-transgressie ( 4de -8ste eeuw) en de Duinkerken 3-transgressie, die onderverdeeld wordt in twee subfazen: 3A (11de eeuw) en 3B (12de eeuw). Tijdens elke transgressieve faze werd een pakket sedimenten afgezet. Deze sedimenten vormen de huidige oppervlaktelaag van de polders. Volgens de geologische opbouw onderscheidt men vijf landschappen in de polderstreek: het Oudland, het Middelland, het Nieuwland, de Historische Polders van Oostende en de Droogmakerijen.
Alle informatie in het Integrated Marine Information System (IMIS) valt onder het VLIZ Privacy beleid
